Leonardo van Pisa, beter bekend als Fibonacci, was de wiskundige die aan het begin van de dertiende eeuw een gekke getallenreeks op papier zette waarmee later allerlei natuurfenomenen beschreven zouden worden. Andere luchtige werkjes als een compendium over geometrie en een boek over diofantische vergelijkingen zijn eveneens van zijn hand. Ik vermoed dat hij op familiefeesten, in de schaduw van een scheve toren, steevast de grappige nonkel was die niet verlegen zat om een schuine mop of een averechtse rekensom.

Over de persoon Fibonacci is weinig bekend. Zijn vader was een Italiaanse koopman die om den brode reisde en zo zijn zoon onbewust onderdompelde in getallenstelsels en wiskundige methoden uit diverse culturen.

Fibonacci trouwde op vrije jonge leeftijd met Phaedra, een Griekse tragedie wier naam met ‘Ph’ geschreven werd omdat ze zo’n zuur vrouwmens was. Nog geen jaar later verliet ze haar man en nam ze de volledige inboedel, die voornamelijk bestond uit telramen, mee. Fibonacci trouwde nog een tweede keer, kreeg drie kinderen en vijf kleinkinderen, precies zoals zijn getallenreeks dat voorschrijft. Wie zijn tweede eega was, is niet geweten, maar voor hun vijftigste huwelijks- verjaardag deed hij haar, bij gebrek aan borstimplantaten, een gulden snede cadeau.