Uren kunnen eeuwig duren. Zeker wanneer de verveling zich aanmeldt, als voorbode van het onsterfelijke leven en andere verzinsels. Nancy hoort buiten een trein voorbijrazen. Die van 23u58 richting Frankrijk, gokt ze verkeerd. Haar horloge en telefoon zitten veilig in de locker, en een klok vind je hier in Daddy’s Secret nergens aan de muur. Elk gebrek aan tijdsbesef moet de klanten immers langer aan de toog houden, tot het uur van de waarheid zichzelf verraadt.

Het is een commercieel trucje dat eigenares Tatjana als jong meisje in een Oekraïens casino leerde kennen, in een tijd waarin je aan kinderarbeid nog geen jeugdtrauma’s en andere onvolwassenheden overhield.

Als dertienjarige was Tatjana al aan de slag in die gore goktent. Dat deed ze niet uit vrije wil, want die mogelijkheid bestond toen nog niet. Ze had een vader die te veel dronk, en een moeder die te veel at. Dat zat in de familie: ook haar grootmoeder was moddervet, en haar grootvader was de grootste dronkenlap van de stad. Meestal zegt dat niet zo veel, maar de man woonde in Kiev, een miljoenenstad.