Nancy aanschouwt vanop haar barkruk hoe een jonge collega, met alles erop en eraan, zichzelf sierlijk rond de daartoe voorziene danspaal wentelt. Als een wulpse wurgslang die haar prooi versmacht, beweegt ze haar zo goed als naakte lichaam in perfecte cirkels, of ten minste in elegante ellipsen. Een charmante balans tussen fysieke beheersing en lichamelijke verleiding, stelt Nancy vast. Ze is er nog niet helemaal uit of ze nu bewondering dan wel jaloezie ervaart. Het voelt wat als kussen met kiespijn.

Ook de toekijkende klanten lijken in de ban van het pittige spektakel. Ze gooien per opbod bankbriefjes naar het buigzame meisje, want geld moet rollen, adviseren economisten en amoristen, en je kan er ook nog eens de duivel mee doen dansen.

Het grietje draait haar potige lichaam in verrassende, zelfs verbluffende bochten. Ze heeft wat weg van een zeemeermin, of toch min of meer. Het meisje slaagt erin om continu tussen elegantie en arrogantie te balanceren, als een zwaan in de Antwerpse zoo.